ذلت به معنی «خواری و زبونی» و «بیچارگی، درماندگی» است: آنچه مایهٔ ذلت و حقارت و کورباطنی و رضایت به مذلت است، در این ادبیات هست. (زرینکوب:در قلمرو وجدان۴۵۶) زَلت به معنی «لغزش، اشتباه» و «گناه و عصیان» است: در ترجمهٔ صحیح و در فهمیدن آن، ما همه را ممکن است سهو و زلت دست دهد. (مینوی: نقد حال ۲۹۶)