فعل «نگاشتن» در اصل به معنی «نقاشی» است و علاوه بر آن در هنرهای ظریف نیز به کار میرود . در چند دههٔ اخیر این فعل را در معنی «نوشتن» به کار میبرند که چندان درست نیست ، زیرا در نثر قدیم فارسی هیچ وقت نگارنده به معنی نویسنده به کار نرفته است . به کاربردن نگارنده به جای نویسنده را فقط میتوان دربارهٔ متنهای ادبی که کار نویسنده یا شاعر آراستن متن به انواع هنرهای ادبی است، پذیرفت .
