«ضرب» در عربی به معنی «زدن» است و ضرب‌المثل در معنی «زدن مثل، آوردن مثل در میان کلام» به کار می‌رود . بنابراین با ذکر

«قورت» کلمه‌ای ترکی است و در معنی «عمل فرو بردن مواد غذایی از حلق» به کار می‌رود و املای آن به صورت «قورت» درست است

«فارسی» را برای زبانی به کار می‌بریم که از هزار و دویست سال پیش در ایران متداول است . «پارسی» را برای زبان دورهٔ ساسانی

«آرایی» واژه فارسی است و املای آن به همین صورت یعنی با «ی» درست است. بنابراین باید «صحنه آرایی» بنویسیم نه «صحنه آرائی»