۱. بعد از عناوین در سطر مستقل، هیچ‌گونه نشانه‌ای نمی‌آید. ۲. عنوان‌های وسط در وسط، شمارۀ عددی یا حرفی نمی‌گیرد. ۳. نوع قلم عنوان باید

این کلمه به معنی «نابودی و نیستی» است. در فارسی فصیح بهتر است تا آنجایی که می‌توانیم از به کار بردن آن برای ساختن متضاد

برخی معتقدند که همراه کلمهٔ «پیشه» باید نام آن پیشه بیاید نه نام دارندهٔ آن. بنابراین باید به جای «شاعر پیشه» و «عاشق پیشه»، «شاعری

کلمۀ غیرمنصرف در زبان عربی تنوین نمی‌گیرد. از میان کلمات غیرمنصرف عربی به دو کلمه در زبان فارسی تنوین داده‌اند که غلط محسوب می‌شود و

کنسرت (concert) واژه‌ای فرانسوی است به معنی «اجرای یک یا غالباً چند اثر موسیقیایی در حضور عام». بنابراین هنگام گفتن آن، نیازی به ذکر «موسیقی»

«طلایی» منسوب به طلاست و املای آن به همین صورت یعنی با «یا» درست است.

۱- اگر همزه در اول کلمه‌های عربی بیاید، همیشه به صورت «الف» نوشته می‌شود. مانند: اسم، اعظم، ایمان و غیره. ۲- اگر همزهٔ ساکن در

این کلمه به معنی ملاطی مرکب از خاک رس یا خاکستر و آهک است که در ساختمان سازی به کار می‌رفت. املای آن به هر

«سابقه» به معنی «مجموعه‌ای از رفتار و اعمال است که در گذشته صورت گرفته است». بنابراین به کاربردن آن با کلمه «گذشته» جایز نیست.

این عبارت که در زبان فارسی به معنی «در وقت مناسب، در زمان مقرر» به کار می‌رود گرته برداری از زبان انگلیسی و فرانسوی است.