بعد از عناوین در سطر مستقل، هیچ‌گونه نشانه‌ای نمی‌آید.۲. عنوان‌های وسط در وسط، شمارۀ عددی یا حرفی نمی‌گیرد.۳. نوع قلم عنوان باید متناسب با متن،

زَوّار به فتح اول و تشدید و فتح دوم؛ صیغه مبالغه و به معنای “بسیار زیارت کننده” است. زُوّار به ضمّ اول و تشدید و

سفته به معنای “برات و حواله تجاری” از معدود کلماتی است که خواص آن را غلط و عوام صحیح تلفظ می‌کنند. این واژه فارسی است

استاد مرحوم دکتر حسن ذوالفقاری برای سطح و میزان ویرایش آثار گوناگون، معیارهایی را ارائه داده اند: ۱.هرقدر متن ادبی‌تر باشد، باید ویرایش ما کمتر

مصادیق «حشو» را بشناسیم و از آن بپرهیزیم: فرض اساسی این تئوری [عبارت از] این است که بروز رفتار پرخاشگرانه، همیشه به‌معنای وجود ناکامی است.

استاد علی صلح‌جو در کتاب نکته‌های ویرایش می‌گوید: آسیب غلط‌های چاپی به متن یکسان نیست. بعضی از آن‌ها بسیار مهم‌ترند. غلط‌هایی که احتمال درست‌خواندن آن‌ها

۱. بعد از عناوین در سطر مستقل، هیچ‌گونه نشانه‌ای نمی‌آید. ۲. عنوان‌های وسط در وسط، شمارۀ عددی یا حرفی نمی‌گیرد. ۳. نوع قلم عنوان باید

این کلمه به معنی «نابودی و نیستی» است. در فارسی فصیح بهتر است تا آنجایی که می‌توانیم از به کار بردن آن برای ساختن متضاد

برخی معتقدند که همراه کلمهٔ «پیشه» باید نام آن پیشه بیاید نه نام دارندهٔ آن. بنابراین باید به جای «شاعر پیشه» و «عاشق پیشه»، «شاعری

کلمۀ غیرمنصرف در زبان عربی تنوین نمی‌گیرد. از میان کلمات غیرمنصرف عربی به دو کلمه در زبان فارسی تنوین داده‌اند که غلط محسوب می‌شود و