«طلایی» منسوب به طلاست و املای آن به همین صورت یعنی با «یا» درست است.

۱- اگر همزه در اول کلمه‌های عربی بیاید، همیشه به صورت «الف» نوشته می‌شود. مانند: اسم، اعظم، ایمان و غیره. ۲- اگر همزهٔ ساکن در

این کلمه به معنی ملاطی مرکب از خاک رس یا خاکستر و آهک است که در ساختمان سازی به کار می‌رفت. املای آن به هر

«سابقه» به معنی «مجموعه‌ای از رفتار و اعمال است که در گذشته صورت گرفته است». بنابراین به کاربردن آن با کلمه «گذشته» جایز نیست.

این عبارت که در زبان فارسی به معنی «در وقت مناسب، در زمان مقرر» به کار می‌رود گرته برداری از زبان انگلیسی و فرانسوی است.

«سیر» و «گردش» هم معنی هستند و با گفتن یکی دیگر نیازی به ذکر دیگری نیست: نمونهٔ غیر معیار: سیر گردش کار‌ در اداره‌ها رضایت

این اصطلاح ادبی به نظم یا نثری گفته می‌شود که بسیار ساده به نظر می‌آید، امّا سرودن یا نوشتن نظیر آن ممتنع است. به کاربردن

«ریسک» به معنی «اقدام به کاری که خطری در آن پیش‌بینی می‌شود» و نیز به معنی «احتمال خطر» است. بنابراین با گفتن «ریسک» نیازی به

زادبوم به معنای «محل تولد و سرزمین مادری» است و نوشتن آت همراه «واو» عطف و به صورت «زاد و بوم» جایز نیست.

این عبارت در ترکیب‌هایی مانند: زیر سؤال بردن، زیر سؤال رفتن،کسی را زیر سؤال بردن و غیره که به معنی مشکوک بودن، مورد شک واقع